ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΒΑΚΧΑΙ
Μια εμπεριστατωμένη εργασία βασισμένη στο κείμενο της έκδοσης Teubner- Leipzig (1982) με εισαγωγή στη λατρεία του Διονύσου, σύντομη ανάλυση της τραγωδίας σε γλαφυρό πεζό νεοελληνικό λόγο και ποικίλα ερμηνευτικά σχόλια στις ίδιες σελίδες με το κείμενο και τη μετάφραση. Έκδοση χρήσιμη στους φιλολόγους και τους φοιτητές της φιλολογίας αλλά και σε όσους επιθυμούν να γνωρίσουν τον τραγικό λόγο και να προβληματιστούν πάνω στα αιώνια και πανανθρώπινα θέματα που απασχόλησαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Στις «Βάκχες» του Ευριπίδη, το τελευταίο έργο του μεγάλου τραγικού και το μόνο που σώζεται με θέμα τη διονυσιακή λατρεία, ένας «δισυπόστατος» θεός θριαμβεύει, ενώ τιμωρούνται οι θνητοί, οι οποίοι «οὐκ ἔφασαν εἶναι θεόν» αυτόν και αρνούνταν τη λατρεία του. Ο σύγχρονος αναγνώστης αντιλαμβάνεται εύκολα πως οι «Βάκχες» είναι η τραγωδία ενός αρχαίου ελληνικού «θείου δράματος».
Αρχαίο κείμενο-εισαγωγή-μετάφραση-ερμηνευτικά σχόλια.