ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Κατά τους πρώτους πέντε αιώνες από την κτίση της Ρώμης (754-241 π.X.) οι Ρωμαίοι δεν έχουν να παρουσιάσουν αξιόλογα λογοτεχνικά έργα. Η πραγματική λογοτεχνία άρχισε να εμφανίζεται στη Ρώμη από τα μέσα του 3ου π.X. αιώνα που οι Ρωμαίοι ήρθαν σε επικοινωνία με τους Ἐλληνες. Γι' αυτό τα πρώτα έργα της λατινικής ποίησης και του πεζού λόγου ήταν μιμήσεις ελληνικών έργων και μεταφράσεις τους. Η μίμηση όμως αυτή δεν είναι δουλική και ξηρά απομίμηση της ελληνικής γραμματείας. Η λατινική γραμματεία φέρει αποτυπωμένο τον εθνικό χαρακτήρα των Ρωμαίων, οι οποίοι δέχτηκαν τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά όπως ήταν φυσικό, τον προσάρμοσαν στις ανάγκες και τις συνήθειές τους.
Ἐτσι από τα μέσα του 3ου π.χ. αιώνα μέχρι το 476 μ.X., έτος της κατάλυσης του δυτικού ρωμαικού κράτους, η λατινική γραμματεία παρήγαγε μεγάλα και σπουδαία έργα σε όλα τα είδη του ποιητικού και του πεζού λόγου, προπάντων κατά την περίοδο της ακμής ή του χρυσού αιώνα (80 π.X.-14 μ.X.) και την περίοδο του αργυρού αιώνα (14μ.X.-117 μ.X.).
Για τον συγγραφέα:
Ο Σπυρίδων Κ. Σακελλαρόπουλος (1846- 1919), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κραταιός λατινιστής, με πίστη και αφοσίωση στην επιστήμη και στο εκπαιδευτικό του έργο, συνέγραψε πολλά έργα αναφερόμενα στη Λατινική Γραμματεία, όπως το «Συντακτικό της Λατινικής γλώσσης» και τη «Συνοπτική Ιστορία των Λατινικών Γραμμάτων», η οποία παραμένει μέχρι σήμερα η πληρέστερη που έχει γραφεί από Έλληνα συγγραφέα. Έγραψε ακόμη πολλά κριτικά και ερμηνευτικά σε Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς και πολλές άλλες εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά.
Ιπποκράτους 8, Αθήνα 106 79
HellasSites